niedziela, 14 sierpnia 2011

Pamiętnikowo cz. 2

"Dobrze jest mieć rzeczy ulubione. Ulubiona książka ( jeśli to w ogóle możliwe, że jedna ), film, miasto lub miasta kawałek, ulubiony sweter, kubek, talerzyk, cień do powiek, cukierki czy okładka na kanapkę, kolor wina, styl w malarstwie czy nawet ulubiony okres gdzieś w historii. Kiedy ciężko się robi, ta ulubiona rzecz, lub rzeczy trzymają nas na powierzchni. Kiedy świat cholernie szarpie i przez burty się przelewa, są rzeczy ulubione kotwicą po jasnej stronie życia."

"Nie widziałam Cię już od miesiąca. I nic. Jestem może bledsza, Trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca, Lecz widać można żyć bez powietrza. " [M. Pawlikowska-Jasnorzewska]

"Szłam przed siebie najdłuższą z możliwych dróg, w milczeniu i z uśmiechem na twarzy. Tego mi trzeba było. Słońca i rozmowy. Świeżego powietrza. Ludzi. Życia, po prostu. Jakiś cichutki głosik szepcze mi ciągle w ucho: „To wszystko jest zbyt doskonałe". Zupełnie jakby nastała cisza przed burzą.Czy tak właśnie wygląda normalne życie? Jestem przyzwyczajona do ciągłego dramatu, do tego, że nic mi się nie układa, do wałki, narzekania i mozolnego zdobywania czegoś, co tak naprawdę nie jest nawet namiastką marzeń, ale musi mi wystarczyć."

"Listopadowy Paryż. Idę ulicami w smutny deszczowy dzień, którego nie ratują nawet świąteczne iluminacje. Kiedy traci się miłość, traci się wszystko. Unikam spojrzeń innych ludzi, nie chcę patrzeć na całujące się pary, na tych, którzy trzymają się na ręce. Forteca samotności. Nie płakałam ani nie topiłam uczuć w alkoholu, Po prostu spędziłam cały dzień w łóżku, Śpiąc i rozmawiając ze sobą."


"Dobrze, że nie wiesz co u mnie słychać. Że nie wiesz jak teraz wygląda moje życie. Nie, nie wyglądam tak jak wtedy, gdy widzieliśmy się po raz ostatni. Nie wyglądam tak strasznie. Nie mam tak przerażonej miny, smutnych oczu, drżących rąk i płaczącego serca... Nie jest tak źle.. jest o wiele gorzej"

"Są uczucia, jakimi darzysz ludzi, często nie wiedząc, jakie emocje to u nich budzi. Bywają smutne i okropne wspomnienia, nie dające sumieniu ani chwili wytchnienia. Nie możesz zawrócić biegu zdarzeń, spełnić zapomnianych marzeń. Życie można przejść równym krokiem, jeśli z prostej nie zejdziesz na drogę idącą bokiem."

"Z tamtych dni zapamiętałam słońce, piękne oczy i szczęście"

"A kiedy ulepszysz teraźniejszość wszystko co nastąpi później stanie się lepsze" :)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz