Wschód Słońca

"Nikt nie ma na włas­ność wscho­du słońca, który zachwy­cił nas pew­ne­go poranka - ciągnął. - Tak sa­mo jak nikt nie może mieć na włas­ność pochmur­ne­go po­połud­nia i deszczu dzwo­niące­go o szy­by ani spo­koju, ja­ki roz­tacza wokół śpiące dziec­ko, ani też ma­gicznej chwi­li, gdy fa­la mor­ska roz­bi­ja się o skały. Nikt nie może mieć na włas­ność te­go, co na Ziemi naj­piękniej­sze, ale każdy może to poz­nać i po­kochać."

"My, którzy wszystko liczymy
Ciebie mamy za darmo
Dajesz nam siebie w całości
I jesteś taki rozrzutny

Każdy wschód słońca Ciebie zapowiada
Nie pozwól nam przespać poranka

Nie dość, że do nas przyszedłeś
Co dzień dajesz nam siebie
Zostałeś z nami w tym chlebie
Który bierzemy do ręki

Dałeś nam siebie za darmo
Twoja hojność zdumiewa
Naucz nas liczyć dni nasze
Niech człowiek już nie umiera

Ty jesteś pełnią życia
Daj nam Twojego chleba
Daj nam oddychać wiecznością
Twój oddech ożywia i wspiera

Przyjdź Panie, przyjdź nareszcie
Jak przyszedłeś już kiedyś
A co dzień nowy wschód słońca
Niech Ciebie nam zapowiada"